
Αναφυλαξία προς τα κορτικοστεροειδή
![]() |
Τσανακλίδου Ελισάβετ |
Ωτορινολαρυγγολόγος, Διευθύντρια ΩΡΛ Κλινικής Λαϊκού Νοσοκομείου Αθηνών |
![]() |
Μάλλης Παναγιώτης |
Ωτορινολαρυγγολόγος, Αθήνα |
![]() |
Ιωαννίδης Δημήτριος |
Ωτορινολαρυγγολόγος, Ηράκλειο, Κρήτης |
![]() |
Γιαλουζής Γεώργιος |
Ωτορινολαρυγγολόγος, Αθήνα |
![]() |
Κοκκολάκης Γεώργιος |
Ωτορινολαρυγγολόγος Αθήνα |
![]() |
Μπουλταδάκη Αικατερίνη-Αναστασία |
Ωτορινολαρυγγολόγος, Αθήνα |
![]() |
Μπουζάκη Μαρία |
Ωτορινολαρυγγολόγος, Αθήνα |
![]() |
Τσιτσίκας Ανδρέας |
Ωτορινολαρυγγολόγος, τ. Διευθυντής ΩΡΛ Κλινικής ΛΑΪΚΟΥ Νοσοκομείου Αθηνών |
Μερικά άτομα παρουσιάζουν ευαισθησία προς τους σουκκινικούς εστέρες της υδροκορτιζόνης (π.χ. Solu-Cortef) και μεθυλοπρεδνιζολόνης (Solu-Medrol). Αυτές οι χημικές ενώσεις μικρού μοριακού βάρους συνδέονται με πρωτεΐνες και δρουν ως απτίνες, σχηματίζοντας αντιγόνα τα οποία προκαλούν τη δημιουργία IgE αντισωμάτων, που δημιουργούν θετικές δερματικές δοκιμασίες.
Έχει υποστηριχτεί η άποψη ότι αναπτύσσεται ειδική ευαισθητοποίηση προς τους σουκκινικούς εστέρες του κορτικοστεροειδούς και όχι προς αυτά τούτα τα κορτικοστεροειδή ή τους οξικούς εστέρες τους ή την άνυδρη πρεδνιζολόνη. Έχουν παρατηρηθεί σοβαρότερες και ταχύτερες αντιδράσεις μετά από παρεντερική χορήγηση, παρά μετά από στοματική χορήγηση.
Τα κορτικοστεροειδή καταλαμβάνουν το 3% της συνολικής συνταγογραφίας των ΗΠΑ [1]. Επειδή τα κορτικοστεροειδή αναγράφονται ως πρωταρχικά ή δευτερογενή θεραπευτικά μέσα των αλλεργικών νόσων, σπανίως αναφέρονται αλλεργικές αντιδράσεις προς αυτά.
Η επίπτωση των αναφυλακτικών αντιδράσεων που αποδίδονται στη λήψη κορτικοστεροειδών ανέρχεται περίπου στο 0.3%. Οι θετικές δερμοαντιδράσεις με διαφορετικά κορτικοστεροειδή έχουν δείξει ότι οι αντιδράσεις αυτές οφείλοντιαι σε μεσολάβηση IgE-ανοσοσφαιρινών [13].
Ο πρώτος γιατρός που θεράπευσε αρρώστους χορηγώντας συστηματικά κορτικοστεροειδή, ο Dr. P. H. Kendall [2] ανέφερε επί 6700 ενέσεων υδροκορτιζόνης, που έγιναν σε 2256 ασθενείς, μεταξύ των ετών 1954-1957, προκλήθηκαν κνίδωση, βρογχόσπασμος ή τοπική κνίδωση στο σημείο της ένεσης, μόνον σε 20 περιπτώσεις. Έκτοτε στη βιβλιογραφία έχουν αναφερθεί περιπτώσεις πρόκλησης αναφυλαξίας μετά από ένεση κορτικοστερο-ειδούς [1-8].
Η λεπτομερής εκτίμηση των αντιδράσεων υπερευαισθησίας προς τα κορτικοστεροειδή συχνά αποκαλύπτει υπερευαισθησία σε κάποιο συντηρητικό του ιδιοσκευάσματος ή κάποιο άλλο μη στερινοειδές συστατικό και όχι προς αυτό τούτο το κορτικοστεροει-δές [1].
Η άποψη αυτή επιβεβαιώθηκε και από τον Patterson και τους συν [9], οι οποίοι προκειμένου να ερμηνεύσουν την αναφυλακτική αντίδραση, που υπέστη ασθενής μετά από υποδόρια ένεση ακετονιδίου της τριαμσινολόνης (Kenalog) έκαναν δερματικές δοκιμασίες με τα συστατικά του ιδιοσκευάσματος.
Το ιδιοσκεύασμα περιείχε λυοφυλοποιημένο ακετονίδιο τριαμσινολόνης 40 mg/ml, βενζυλική αλκοόλη 10,28 mg/ml, χλωριούχο νάτριο 6,86 mg/ml, Tween80 0,416 mg/ml και νατριούχο καρβοξυμεθυλοσελουλόζη 7 MF. Έγιναν επίσης και ορολογικές αντιδράσεις, για να αναζητηθούν ειδικά IgE προς τα συστατικά του ιδιοσκευάσματος. Τόσον οι δερματικές δοκιμασίες, όσο και οι in vitro δοκιμασίες συγκρίθηκαν με τις δοκιμασίες και για τρία άλλα ιδιοσκευάσματα, άλλου τύπου κορτικοστεροειδών που δεν περιείχαν καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη, τόσο στον ασθενή, όσο και σε 6 άλλους μη αλλεργικούς ασθενείς.
Βρέθηκε τελικά ότι ο ασθενής είχε θετικές δερματικές δοκιμασίες μόνο στο συστατικό της καρβοξυμεθυλοκυτ-ταρίνης. Οι δερμοαντιδράσεις προς τα άλλα τρία ιδιοσκευάσματα στεροειδών, που δεν περιείχαν καρβοξυμε-θυλοκυτταρίνη, ήσαν αρνητικές. Τα ειδικά IgE αντισώματα του ασθενούς, προς την καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη, που ανιχνεύτηκαν με ειδικές δοκιμασίες in vitro, βρέθηκαν αυξημένα. Οι μάρτυρες παρουσίασαν αρνητικές δερ-μοαντιδράσεις προς το ακετονίδιο της τριαμσινολόνης, τα συστατικά της και προς τα τρία άλλα ιδιοσκευάσματα κορτικοστεροειδών, ενώ, με τις in vitro έρευνες δεν ανευρέθησαν σημαντικά αυξημένα επίπεδα των IgE προς αυτές τις ουσίες.
Έτσι λοιπόν με την παραπάνω έρευνα αποδείχτηκε, ότι το ένοχο συστατικό του διαλύματος του ακετονιδίου της τριαμσινολόνης ήταν η καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη. Η νατριούχος καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη είναι ένα υλικό υψηλής γλοιότητας που χρησιμοποιείται στη φαρμακευτική, ως εναιωρηματικός παράγοντας για την προαγωγή της διαλυτότητας των χημικών ενώσεων, που έχουν πτωχή διαλυτότητα στο νερό. Ενώ χρησιμοποιείται συχνά ως συστατικό των καθαρτικών και των ενέσιμων κτηνιατρικών ιδιοσκευασμάτων, ανευρίσκονται σε λίγα ενέσιμα ιδιοσκευάσματα για τους ανθρώπους που περιέχουν καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη. Δεν έχουν αναφερθεί περιπτώσεις αναφυλαξίας από τη λήψη καρβοξυμεθυλοκυτταρίνης, μετά από λήψη φαρμάκων από το στόμα, σε ανθρώπους. Απεναντίας, έχουν αναφερθεί θάνατοι ζώων μετά από ενέσεις φαρμάκων, που περιείχαν καρβοξυμεθυλο-κυτταρίνη [4].
Στη βιβλιογραφία αναφέρονται περιπτώσεις αναφυλακτικών αντιδράσεων μετά από ένεση ακετονιδίου της τριαμσινολόνης ενδοαρθρικώς [10, 11]. Συνιστάται στις σπάνιες περιπτώσεις, που κάποιο ιδιοσκεύασμα κορτικοστεροειδούς θα προκαλέσει αλλεργική αντίδραση και ιδίως αναφυλακτική, σε κάποιον ασθενή να αναζητείται η πιθανόν υπάρχουσα υπερευαισθησία προς ένα έκαστο από τα συστατικά του.
Η νατριοσουκκινική μεθυλπρεδνιζολόνη χρησιμοποιείται ευρύτατα στις επεμβάσεις μεταμόσχευσης νεφρού.Σπανίως αναφέρεται η εκδήλωση αναφυλαξίας ή αναφυλακτοειδούς αντίδρασης μετά από χορήγηση νατριοσουκκινικής μεθυλπρεδνιζολόνης . Ο Saito R, et al (2004) ανακοίνωση περίπτωση ασθενούς, που ανέπτυξε αναφυλαξία μετά από ενδοφλέβια χορήγηση νατριοσουκκινικής μεθυλπρεδνιζολόνης κατά τη διάρκεια επέμβασης μεταμόσχευσης νεφρού. Οι ενδοδερμικές δοκιμασίες που έγιναν με νατριοσουκκινική μεθυλπρεδνιζολόνη προκάλεσαν μια ισχυρά θετική δερμοαντίδραση.
Μετά την αναφυλακτική αντίδραση βρέθηκαν ανεβασμένα τα επίπεδα ισταμίνης και τρυπτάσης. Περιλαμβάνομένης αυτής της περίπτωσης έχουν αναφερθεί στη διεθνή βιβλιογραφία 13 περιπτώσεις αναφυλαξίας ή αναφυλακτοειδών αντιδράσεων προς την νατριοσουκκινική μεθυλπρεδνιζολόνη, που εκδηλώθηκαν σε ασθενείς κατά τη διάρκεια μεταμόσχευσης νεφρού.
Όσοι χορηγούν νατριοσουκκινική μεθυλπρεδνιζολόνη θα πρέπει να έχουν κατά νου τον πιθανό κίνδυνο πρόκλησης αναφυλαξίας ή αναφυλακτοειδούς αντίδρασης. Στους ασθενείς, οι οποίοι πρόκειται να υποστούν μεταμόσχευση νεφρού θα πρέπει να γίνονται δερματικές δοκιμασίες με νατριοσουκκινική μεθυλπρεδνιζολόνη, διότι αν οι δερμοαντιδράσεις είναι θετικές, τότε μπορεί να γίνει επιλογή προς χρήση ενός άλλου κορτικοστεροειδούς
Είναι πολύ σημαντική η μικρότερη δοσολογία και συχνότητα χορήγησης της νατριοσουκκινικής μεθυλπρεδνιζολόνης, διότι έτσι ελαττώνεται και η πιθανότητα πρόκλησης σοβαράν παρενεργειών [12].
Οι ενδοφλέβιες ενέσεις κορτικοστεροειδών που περιέχουν σουκκινικά άλατα, που χορηγούνται σε ασθματικά άτομα υψηλού κινδύνου, θα πρέπει να γίνονται βραδέως, στάγδην και υπό συνεχή παρακολούθηση του ασθενούς. Μόλις εκδηλωθούν συμπτώματα αναφυλακτικής αντίδρασης, είναι σημαντικό να διακοπεί η χορήγηση και να εφαρμοστεί η καθιερωμένη θεραπεία του αναφυλακτικού σηοψκ [14].
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
1. Freedman MD. et al: Anaphylaxis after intravenous methylprednisolone administration. JAMA, 245: 607-8: 1981.
2. O' Garra J. Α.: Anaphylactic reactions to hydrocortisone injections. Br. Med. J. 1: 615: 1962.
3. Mendelson L. M. et al: Anaphylaxis—like reactions to corticosteroid therapy. J. Allergy Clin. Immunol. 54: 125-31: 1973.
4. Kendall P. H.: Untoward effects following local hydrocortisone injection. Ann. Physical Med. 4: 170-5: 1958.
5. King R. Α.: A severe anaphylactoid reaction to gydrocortisone. Lancet 2: 1093-4: 1960.
6. Hayhurst M. et al: Anaphylactic—like reaction to hydrocortisone. S. Afr. Med. J. 53: 259-60: 1979.
7. Larsson L. G.: Anaphylactic shock after I. A. administration of triamcinolone acetonide in a 35-year-old female [letter]. J. Rheum 18:441-2:1989.
8. Rodger R. S.: Anaphylaxis following treatment with a corticosteroid report of one case. Clin. Allergy 13: 499-500: 1983.
9. Patterson D. L. et al: Anaphylaxis induced by the carboxymethylcelluso-se component of injectable triamcinolone acetonide suspension (Kenalog). Annals of Allergy, Asthma and Immunology 74: 163-166: 1995.
10. Miiller E. et al: Allergie gegeniiber carboxymethylcelulose, bestendteil einer steroid Kristall suspension. Jg Heft 24: 317-8: 1973.
11. Beaudonin E. et al: Anaphylaxie a la carboxymethylcellulose: a propos de deux cas de chocs a des corticoides injectables. Allergie et Immuno-logie 24: 333-5: 1992.
12. Saito R, Moroi S, Okuno H, Ogawa O. Anaphylaxis following administration of intravenous methylprednisolone sodium succinate in a renal transplant recipient. Int J Urol. 2004 Mar;11(3):171-4.
13. Burgdorff T, Venemalm L, Vogt T, Landthaler M, Stolz W. IgE-mediated anaphylactic reaction induced by succinate ester of methylprednisolone. Ann Allergy Asthma Immunol. 2002 Oct;89(4):425-8.
14. Nakamura H, Matsuse H, Obase Y, Mitsuta K, Tomari S, Saeki S, Kawano T, Kondo Y, Machida I, Shimoda T, Asai S, Kohno S. Clinical evaluation of anaphylactic reactions to intravenous corticosteroids in adult asthmatics. Respiration. 2002;69(4):309-13.
Το παρόν άρθρο προστατεύεται από το νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η μερική ή ολική αντιγραφή και χρήση του στο διαδίκτυο ή οποιοδήποτε άλλο έντυπο μέσο, εκτός και αν ζητηθεί έγγραφη άδεια από τον ιδιοκτήτη της παρούσας ιστοσελίδας.
![Ένα πλήθος μελετών έχουν σχετιστεί με τα βελτιωμένα επίπεδα της βιταμίνης D στον οργανισμό και την ελάττωση του κινδύνου εκδήλωσης θανατηφόρων καρκίνων, όπως του παχέος εντέρου, του μαστού, του παγκρέατος και των ωοθηκών. Οι ασθενείς με καρκίνο βρίσκονται σε μεγάλο κίνδυνο έλλειψης βιταμίνης D. H έκθεση στον ήλιο για λογικό χρονικό διάστημα στο μέσον της ημέρας, ενίσχυση των τροφίμων με βιταμίνη D και συμπληρωματική χορήγηση βιταμίνης D3 θα πρέπει να ενθαρρύνονται στα παιδιά και τους ενήλικες, όχι μόνο για την υγεία των οστών αλλά και για τον περιορισμό του κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου και του θανάτου από καρκίνο [Holick MF. Anticancer Agents Med Chem. 2013 Jan 1;13(1):70-82.]..](https://allergopedia.gr/images2/uploads/banners/2099/d3-2__medium.png)