Αλλεργία στη γάτα: Οι κίνδυνοι ευαισθητοποίησης στα αλλεργιογόνα της γάτας©.

Γκέλης Ν. Δημήτριος [Δρ]

Ιατρός, ΩΡΛ, Οδοντίατρος, Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην ΩΡΛ Αλλεργία. Φλάμπουρο Λουτρακίου Κορινθίας, 2744023768, τηλ. 6944280764, mail:pharmage@otenet.gr, http://www.gelis.gr

ΚΑΡΑΠΑΝΤΖΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΗ [Δρ]

Ιατρός ΩΡΛ, Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής Göttingen, Γερμανίας, Γεωργίου Ζερβού 19, Δράμα, 66100, Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Εφαρμογών της Βοτουλινικής Τοξίνης στην Ωτορινολαρυγγολογία, Δράμα, Μακεδονία, Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας ΩΡΛ Αλλεργίας Ανοσολογιας και Ρογχοπαθειών, ΙΑΤΡΕΙΟ: Γεωργίου Ζερβού 19, Δράμα, 66100, Τηλ.: 25210 57557, Fax: 25210 57558, Κιν.: 6937377549, 6936580860, 6937377547 .(JavaScript must be enabled to view this email address) http://www.karapantzos.gr/

Γκολα Ε. Ελενη, ΜD

Ιατρός, Ειδικευομένη Ωτορινολαρυγγολόγος, Γεν. Νοσ. Ιπποκράτειο, Αθηνών.

Αναστασόπουλος Σωτήριος

Ιατρός, Ωτορινολαρυγγολόγος, ΩΡΛ Κλινική του Γ.Νοσοκομείου Νίκαιας, ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ

Ο επιπολασμός της ευαισθητοποίησης σε σκύλους και γάτες ποικίλλει ανάλογα με τη χώρα, τον χρόνο έκθεσης και την προδιάθεση των ανθρώπων για την εμφάνιση ατοπίας. Εκτιμάται ότι το 26% των Ευρωπαίων ενηλίκων που επισκέπτονται εξωτερικά ιατρεία με την υποψία  υποψία αλλεργίας σε εισπνεόμενα αλλεργιογόνα, είναι  ευαισθητοποιοιμένοι στα αλλεργιογόνα της γάτας  και το 27% σε σκύλους [1].

Οι γάτες έχουν ενοχοποιηθεί περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο κατοικίδιο για την πρόκληση αλλεργικής ρινίτιδας και άσθματος. Παρά τούτο η συστηματική μελέτη και έρευνα έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι  δεν υπάρχουν αποδείξεις  με τις οποίες θα μπορούσε να υποστηριχτεί ότι η πρώιμη έκθεση στη γάτα και τα αλλεργιογόνα της, στην βρεφική και παιδική ηλικία αυξάνει τον κίνδυνο πρόκλησης αλλεργικής νόσου.

Στην πραγματικότητα είναι πιθανότατο ότι η έκθεση στη γάτα κατά τη βρεφική ηλικία  προστατεύει τα παιδιά από το να αναπτύξουν αλλεργική ρινίτιδα και άσθμα ή άλλη αλλεργική νόσο
Σε μεγάλες προοπτικές μελέτες έχει βρεθεί ότι, ζώντας μαζί με γάτα κατά το πρώτο έτος της ζωής ενός παιδιού, αυτό θα μπορούσε να δράσει προστατευτικά για τα επόμενα χρόνια και να παρεμποδίσει την ανάπτυξη αλλεργίας.

Παρά τούτο, αυτή η πληροφορία όταν δίδεται στους γονείς θα πρέπει επιπρόσθετα να ενημερώνονται ότι η ύπαρξη γάτας μέσα στο σπίτι μπορεί να παρεμποδίσει την ανάπτυξη αλλεργικών συμπτωμάτων στη μετέπειτα ζωή ενός βρέφους, αλλά δεν παύει η γάτα να αποτελεί πηγή ισχυρών αλλεργιογόνων για τα λοιπά μέλη της οικογενείας και ιδιαίτερα εκείνα τα άτομα που ήδη έχουν ευαισθητοποιηθεί στα αλλεργιογόνα της γάτας.

Χρειάζεται επειγόντως να γίνουν έρευνες και να καθοριστεί ασφαλώς αν η έκθεση στη γάτα στο πρώτο έτος της ζωής, θα μπορούσε να επηρεάσει το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ατόμου που αποφάσισε να έχει γάτα στο σπίτι του και να εκδηλώσει αλλεργική ρινίτιδα ή άσθμα.

Αυτή η πληροφόρηση θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμη και για τους γονείς που βρίσκονται σε δίλημμα, αν θα πρέπει να έχουν ή να μην έχουν γάτα στο σπίτι τους, εφόσον έχουν μικρά παιδιά [2].

Βεβαίως συνιστάται στους ασθενείς με αλλεργική ρινίτιδα και άσθμα να αποφεύγουν να εγκαθιστούν γάτα στο σπίτι τους ή αν ήδη έχει αποδειχτεί η αλλεργία ενός ατόμου στη γάτα, του συνιστάται να απομακρύνει τη γάτα από την κατοικία του.

Όμως αυτή η σύσταση εφαρμόζεται δυσκολότατα ή είναι αδύνατον να εφαρμοστεί από μερικά άτομα διότι έίναι συναισθηματικά συνδεδεμένα με τη γάτα, η οποία φαίνεται ότι τους καλύπτει λεπτές συναισθηματικές ανάγκες ή ισορροπίες.

Επειδή στις περισσότερες περιπτώσεις κατοχής γάτας από ένα άτομο δημιουργούνται σημαντικά προβλήματα σχέσεων μεταξύ των μελών της οικογενείας, λόγω της αδυναμίας κάποιου μέλους της οικογενείας να αποχωριστεί το αγαπημένο του κατοικίδιο, συνιστάται η διενέργεια απευαισθητοποίησης με υπογλώσσια ανοσοθεραπεία [3].

Η υπογλώσσια ανοσοθεραπεία με εκχύλισμα αλλεργιογόνων γάτας είναι εξαιρετικά αποτελεσματική, καθώς μέσα σε 6 μήνες τροποποιούνται οι μηχανισμοί που προκαλούν τα αλλεργικά συμπτώματα, τα οποία υποχωρούν και συνήθως εξαφανίζονται τελείως μέσα στο χρονικό διάστημα που διαρκεί η απευαισθητοποίηση.